Maandag 14 juni
Heerlijk uitslapen, de tenten opbreken en dan in karavaan naar een Spar voor wat proviand. We zijn met 4 wagens: Leo met Jeroen, Niels met WJ, Marien met zijn gezin en Mario met Tim en mijzelf.
Dan lekker de snelweg op, met behulp van Leo's GPS, maar Niels en WJ waren ons al kwijtgeraakt voor we op de snelweg waren. See you in "Kirton in Lindsey" guys !
Leo had de routeplanner op mijn laptop in orde gekregen maar de beschrijving was te lang om zomaar over te schrijven en bovendien raken de batterijen te snel leeg. Maar op zijn GPS staan 3 gemeentes met de Kirton rond Newark alleen al. En hij koos de verkeerde.
Ondertussen was Marien ook al vooruitgegaan omdat de kinderen niet zo lang in de auto kunnen zitten en wij kunnen niet sneller dan 110 ofzo. Leo had alle robotten bij hem in de Scudo dus hij kon ook niet te snel.
We hebben dus eerst helemaal tot in Newark gezeten en zijn daarna dan toch naar de juiste Kirton gegaan.
In North Lincolnshire kweken ze steenkoolelektriciteitscentrales en koeltorens, op weg naar de juiste Kirton zagen we op een gegeven moment 4 centrales tegelijkertijd !
Eenmaal in Kirton was het zoeken naar de Moat House Road, dus we stoppen bij een dokter om ernaar te vragen en hij legde vriendelijk aan Leo uit dat hij zijn wagen 2 meter verder had moeten parkeren omdat daar die straat begon. Doh !
En zo kwamen we bij Huize Chillcott. Een mooi eenverdiepinghuis met een redelijk grote tuin waar wel enkele tenten in konden, en er waren 4 slaapplaatsen in het huis voor ons. De achterburen zijn een veertigtal zwarte kalven die veel interesse vertoonden in Marien's kinderen. Wonder boven wonder was kleine Melanie (amper 2 jaar oud) er niet bang voor en Arthur vulde meteen een zwembadje voor hen zodat ze wat konden afkoelen in het warme weer. Uw dienares monopoliseerde meteen de computer en moest perse het net op om de uitslagen van de verkiezingen te weten.
Kim, Arthur's echtgenote, kwam thuis van boodschappen en besloot een heel kippehok in de oven te gooien, met sla en aardappelen in de schil een heerlijke maaltijd.
Terwijl we wat aan het praten waren hoorden we plotseling buiten een vreselijke schreeuw, het duurde even tot het tot ons doordrong dat de enige niet in de woonkamer aanwezige persoon Annita was. Marien vloog naar de voordeur en vond zijn lieve eega op de grond. Ze was van het afstapje gegleden en haar enkel deed vreselijk veel pijn. Dus moest de ambulance gebeld worden. Gelukkig bleven de jongens rustig en konden we Melanie in de woonkamer houden -en afleiden- tot Annita gekalmeerd was (en een pijnstiller gekregen had). Marien nam Melanie mee naar het hospitaal terwijl Sean en Leroy bij ons bleven. WJ en Jeroen hebben flink met hen gespeeld zodat ze lekker moe waren rond een uur of 10 en daarna heb ik hen in ons bed gelegd, de schatjes, ze kropen er onmiddelijk en zonder morren in. Ik durfde hen niet in de tent te laten zonder iemand erbij, Marien kon hen wel verplaatsen wanneer hij terugkwam.
De hele avond lang werd er stevig gepraat waarbij we van Arthur nog heel veel achtergrondinformatie kregen over de huidige stand van zaken onder de Engelse roboteers en het FRA. Eindelijk belde Marien om te vragen of Arthur hen kon ophalen. Annita kwam met een gipspoot binnengekrukt en kon toch nog een slaschoteltje binnenwerken. Marien legde daarna alle kinderen in de tent te slapen en uiteindelijk lagen wij in bed terwijl het al weer licht werd.

Dinsdag 15 juni
Lekker uitgeslapen natuurlijk, wat dacht je. Eieren met spek gaan er altijd wel in. Daarna nam Marien zijn gezin mee voor een ritje door de streek en hopelijk een leuke speeltuin voor de kinderen om in te spelen. Tegen de middag kwam Arthur terug opdagen om thuis verder te werken. Hij had ook een laspost mee genomen van zijn werk en zowel WJ als Tim begonnen onmiddelijk aan een upgrade van hun robotten... titanium is altijd leuk als het beschikbaar is.

16, 17 en 18 juni
Rustige daagjes... een paar DVD's gezien zoals Jackass The Movie, een Cheech & Chong dingetje... behoorlijk veel digitale dingetjes uitgewisseld... Annita ging terug naar het hospitaal en kreeg er een hele coole zwarte laars met straps waarmee ze wat kon lopen. Kim kookt heeeeerlijke Chili con Carne (mjummie mjummie). De mannen zijn naar Arthur's werkplaats gaan kijken. Heleboel goede discussies gehad.

Vrijdag 19 juni
Vertrek naar Newark. Het weer is helaas omgeslagen: het is een stuk frisser nu en buien wedijveren met de zon. Gelukkig is het niet veraf en konden we onderweg nog een Little Chef plunderen. In de gietende regen kwamen we op de venue aan en daar begon ons volgende avontuur.